سیمان رنگی

سیمان رنگی ‌ نوعی سیمان سفید است که با استفاده از رنگدانه‌ها به رنگ‌های مختلف در می‌آید. سیمان رنگی بیشتر در طرح‌های تزئینی و نمای ساختمان‌ها کاربرد دارد. یکی دیگر از کاربردهای این نوع سیمان برای ایجاد سطوح رنگی در خیابان‌ها است. این نوع سطوح با توجه به رنگی که دارند جذبِ نور خورشید را تشدید یا تضعیف می‌کنند. از آنجا که بعضی از این رنگدانه‌ها خاصیت‌های سیمان سفید را تغییر می‌دهند، استفاده از این نوع سیمان برای ایجاد سازه‌های سنگین مرسوم است.‌

در ساخت سیمان رنگی بهترین زمان اضافه کردن مواد رنگ‌زا در مرحله آسیاب نمودن کلینکر سیمان است، زیرا افزودن رنگ سیمان در حین مخلوط کردن بتن به منظور ایجاد رنگ یکسان و یکنواخت در بتن کمی مشکل‌تر است. هر چند با استفاده از مواد افزودنی فوق روان کننده‌ بتن به پراکندگی مواد رنگ‌زا در مخلوط می‌توان کمک کرد ولی از همخوانی مواد رنگ‌زا مورد استفاده با فوق روان کننده بتن بایستی اطمینان حاصل نمود‌.

یکی از مشخصات سیمان رنگی این است که رنگ سیمان به کار رفته درآن در استانداردهای انگلستان ۱۰۱۴ BSو امریکا  ۹۷۹ ASTMC است. نرمی این مواد بایستی به اندازه سیمان و یا نرمتر از آن باشد. رنگ سیمان نباید تاثیر سوء روی کسب مقاومت سیمان رنگی و یا حباب زایی آنها داشته باشند و اثر شیمیایی بر سیمان نداشته باشند. برای مثال کربن سیاه که بسیار نرم است تقاضای آب مخلوط را افزایش داده و درصد هوای مخلوط را کاهش می‌دهد. به همین دلیل بعضی از مواد رنگ‌زا با مواد حباب‌زا با هم آسیاب میشوند. در صورتی که مواد رنگ‌زا با مواد پرکننده مخلوط شود، خیلی مهم است که دقت شود این مواد واکنش شیمیایی ندهند. طبق مشخصات استاندارهای بین المللی مقاومت ۲۸ روزه بتن ساخته شده از مواد رنگ‌زا نباید کمتر از ۹۰ درصد مقاومت بتن ساخته شده با سیمان بدون مواد رنگ‌زا (بتن کنترل) باشد و مقدار آب مورد نیاز برای روانی یکسان، از ۱۱۰ درصد مقدار آب بتن کنترل بیشتر نشود. زمان گیرش مخلوط نباید زیاد بر اثر مواد رنگ‌زا تغییر کند.

مواد رنگ‌زا معمولاً اکسیدهای مواد غیرآلی هستند و باید به صورت نامحلول بوده و تحت تاثیر نور قرار نگیرند. نظر به اینکه مواد رنگ‌زا خاصیت سیمانی ندارند، مخلوط‌های بتنی ساخته شده از سیمان رنگی باید کمی پرعیارتر از معمول ساخته شوند (معمولاً تا ۱۰۰ درصد). رنگ‌های متنوعی از اسیدهای مواد غیرآلی قابل دسترس است که شامل اکسید آهن برای تولید رنگ‌های زرد، قرمز، قهوه‌ای و سیاه، اکسید کرم برای تولید رنگ سبز و زرد مایل به سبز، اکسید منگنز برای تولید آبی آسمانی و لاجوردی، اکسید کبالت برای تولید رنگ قهوه‌ای و اکسید تیتانیم برای تولید رنگ سفید است.